Η ζωή (μου;) μέσα από πέντε πόιήματα

Με προσκάλεσε ο reader's diggest (diavazo.blogspot.com) να πάρω μέρος στο παιχνίδι των πέντε φράσεων που περιγράφουν σκέψεις και συναισθήματά μου. Τον ευχαριστώ.
Επέλεξα, λοιπόν, πέντε αποσπάσματα -φράσεις από ποιήματα αγαπημένων ποιητών

1. Πίσω
απ΄των βιβλίων τα κάγκελα
φυλάκισα τα ρόδινα
των ημερών μου πρόσωπα

2. Στάχτη το είδωλο* για σάρωμα, με τα σκουπίδια

3. Φτάνει ως το λιμάνι,
φτάνει ως το καράβι,
φτάνει ως τα κατάρτια,

μα δεν φτάνει ψηλά στο φεγγάρι.

4. ... Με τη μεγάλη μου στολή,
με τα χρυσά μου τα γαλόνια
και τα χρυσά μου τα παράσημα,
θάγραφα μιαν αρμονικότατη καμπύλη
από το τέταρτο κατάστρωμα
μες τα νερά,
έτσι με τα χρυσά μου
σαν αστήρ διάττων
σαν ήρως ανεξήγητων θαυμάτων

5. ... Ενώ το πλοίο πλέει (ή δεν πλέει;)
τον πλοίαρχο απ΄ το μπράτσο αρπά κι αχνή και κρύα:
"- Γροίκησα σαν κάποιο τίναγμα..." του λέει.
"- Μα βέβαια, βυθιζόμεθα, Κυρία!..."

Δεν θα προσκαλέσω με τη σειρά μου πέντε άλλους bloggers να συνεχίσουν με τις δικές τους πέντε σκέψεις. Κάνω μια παρέκκλιση των κανόνων του παιχνιδιού και απευθύνω ανοιχτή πρόσκληση προς όλους να αναγνωρίσουν τους ποιητές των πιο πάνω στοίχων. 'Αλλωστε κι αυτός ίσως να είναι ένας τρόπος αυτοπαρουσίασης...